5e editie LbnK Bike-Run 17 april 2017

Op maandag 17 april 2017 is de LbnK Bike-Run gehouden in de Bosdijk. Deze traditionele opening van het LbnK zomerseizoen had een speciaal tintje want het was de 5e keer dat deze wedstrijd werd gehouden en dan ook nog in het jubileumjaar van de LbnK. De weersverwachtingen in de aanloop naar dit evenement waren helemaal niet gunstig, maar de weersvoorspellers zaten er gelukkig weer eens volledig naast. Het zou een prachtige dag worden.

Gooide vorig jaar de harde winde nog roet in het eten door een uur voor aanvang een kwart slag te draaien en de partytent de lucht in te blazen, dit jaar waren er niet eens scheerlijnen of haringen nodig (met dank aan Jos Oosterom die de partytent vorig jaar weer volledig wist te repareren). Om 09:30 uur verzamelden de “opbouwers” zich op de Sportweg om de auto’s vol te laten en om 10:00 uur kon er in de Bosdijk worden opgebouwd. Om 11:00 uur zat de “bouwploeg” in het zonnetje voor de partytent. Het is maar goed dat de helft nog “aan de bak” moest, anders was de “afterparty” al begonnen.

Zo rond de klok van 13.00 uur doemden vanuit de polder LbnK kleuren op die zich verplaatsen richting de Bosdijk. Eerlijk is eerlijk, je kunt gewoon niet om ze heen. Sporters in het LbnK tenue pik je er zo tussenuit, niet alleen in de polder maar ook in de drukste loop- en fietsevenementen. Vooraf kneep de organisatie hem nog een beetje, want het zag er lang naar uit dat er niet zoveel deelnemers zouden zijn, maar ook dat bleek gelukkig niet waar te zijn. Tien koppels en zes triatleten waren er klaar voor.

Voor degenen die het nog niet weten, de Bike-Run is een wedstrijd met twee onderdelen: een wielertijdrit over 12 km gevolgd door een hardloopwedstrijd over 5 km. In koppels wordt gestreden om de felbegeerde LbnK wisselbeker. De wielrenner begint en geeft daarna het (denkbeeldige) stokje over aan de hardloper. De totale tijd is bepalend voor de rangschikking. De triatleten doen beide disciplines.

Dit jaar was er een kleine wijziging doorgevoerd. De deelnemers konden zich uitsluitend individueel inschrijven en de koppels zouden door loting worden samengesteld. Om aan de hoofdsponsor verplichtingen te voldoen (vastgelegd op officieel servetje na afloop van de Bike-Run van vorig jaar), is er in de dagen vooraf nog een heus startpodium gebouwd. De afloop van het podium, bedoelt om de snelheid van de wielrenner binnen 20 meter naar 40 km per uur te krijgen, was echter iets te steil en daarom werd besloten om gebruik te maken van de oude startmethode, oftewel Cor Hoogstraten. Een flinke zet van Cor levert ongeveer hetzelfde resultaat op.

Ha fijn, de loting vond plaats en het bleek dat we eigenlijk 1 hardloper tekort kwamen om exact 10 koppels te vormen. Om de eenzame fietser (Peter Bakkum) toch een kans te geven om mee te dingen naar de wisselbeker, werd hij gekoppeld aan een triatleet (Marcel Blom). Het leuke was dat dit jaar de deelnemerslijst niet alleen diehards uit vorige edities bevatte, maar ook hele nieuwe deelnemers. Voor de tijdwaarnemers was er speciaal een tentje opgezet. Bedoelt tegen de regen, maar in dit geval tegen de zon. Met tussenpozen van 1 minuut werden de wielrenners weggeschoten en was de strijd in volle gang. De wind was inmiddels ietsjes aangetrokken maar geenszins vergelijkbaar met de windkracht 6 van vorig jaar. Een genot om naar te kijken hoe iedere deelnemer zich volledig gaf en hoe zij luid werden aangemoedigd door te toeschouwers en teamgenoten. Ruim een uur later finishte de laatste deelnemer en trok de wedstrijdleiding zich terug om de balans op te maken.

Inmiddels stonden de pannen op het vuur en kreeg iedereen een broodje worst en een kopje kippensoep. Dat was maar goed ook, want de temperatuur daalde en iedereen kroop bij elkaar in de partytent. Hier en daar hoorde je wat fietserslatijn of hardlooplatijn, maar uiteindelijk was het aan Joop voor het verlossende woord. Te beginnen met de uitslag van de triatleten. Zes triatleten die allemaal een superprestatie hadden neergezet, maar er kan uiteindelijk maar 1 winnaar zijn. En de winnaar was Marein Verkerk met een prachtige eindtijd van 40 minuten en 18 seconden, gevolgd door Marcel Griffioen en Sabrina Kooijman. Daarna volgde de uitslag van de koppels. Het winnende koppel is ook de winnaar van de felbegeerde LbnK wisselbeker. Joop hield de spanning er nog even in door allereerst de aanmoedigingsprijs uit te reiken (een kaasplankje) aan Mariska Smaling en Ron Snoeck. Daarna de nummers 3: Ries van Zanten en Hans Herngreen, de nummers twee: Peter Bakkum en Marcel Blom en tenslotte de gelukkige winnaars van de eeuwige roem en de LbnK wisselbeker: Ed Meijer en Niels van der Rijst met een eindtijd van 41 minuten en 38 seconden. Interessant detail is dat ook dit jaar de winnende triatleet sneller was dan het winnende koppel, maar de wisselbeker is bedoeld voor het winnende koppel.

Na de felicitaties en fotomomentjes was er nog een prijs te vergeven en dat was de LbnK kei. Deze kei gaat ieder jaar naar de sporter of vrijwilliger die zich bijzonder heeft onderscheiden. Aan voorzitter Ko van Oostrum de eer om de prijs uit te reiken. Dit jaar ging deze prestigieuze kei naar Bernadette Vianen. Bernadette is een topsporter die naast een druk huishouden tijd vindt om sportief gezien op een geweldige manier te presteren. Daarnaast is zij ook looptrainster, enorm enthousiast en voegt zij een extra tint toe aan de LbnK kleuren. Het is haar echt van harte gegund. Bernadette zelf was overigens volledig verrast en “zag dit even niet aankomen” zoals zij zelf zei.

Uiteraard werd er daarna nog gezellig nageklets en nagetafeld. De voorzitter en de hoofdsponsor trokken zich even terug. Na een stevige onderhandeling zetten zij beiden zichtbaar aangedaan hun handtekening onder een nieuw contract uit het servettendoosje (of een nieuw servetje uit het contractendoosje) en stelde daarmee dit evenement weer”veilig” voor volgend jaar. De stemming zat er goed in en na een tijdje leek “het dak er zelfs vanaf te gaan” en dat was ook zo. Geholpen door de wind kwam de tent los van de grond en was het tijd voor het eindsignaal. Zoals altijd was de boel weer sneller afgebroken dan opgebouwd en kon iedereen terugkijken op een zeer geslaagde dag. Sommige deelnemers hadden vooraf nog twijfels over hun deelname, maar hadden het achteraf gezien voor geen goud willen missen.

Als organisatie (Dennis, Joop, Maarten en Ed) willen wij iedereen bedanken voor hun (sportieve) inzet en hun aanwezigheid en de leuke dag die zij ervan gemaakt hebben. Mooie winnaars, maar vooral geweldige deelnemers. Iedereen bedankt en op naar het volgende evenement!

Uiteraard willen wij jullie de officiële einduitslag niet onthouden: